Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα στο σχολείο μας!

«Οι Γιατροί χωρίς Σύνορα στο 2ο  ΓΕΛ Αγίου Δημητρίου»

Την Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2022 είχαμε την τιμή να υποδεχτούμε στο σχολείο μας ορισμένους ανθρώπους που τα τελευταία χρόνια βρίσκονται στην παγκόσμια οργάνωση <<Γιατροί χωρίς σύνορα>>. Ο σκοπός της συγκεκριμένης επίσκεψης δεν ήταν μονάχα να μεταδώσουν σε έφηβα παιδιά περισσότερες λεπτομέρειες επάνω στην ύπαρξη και τον σκοπό του συγκεκριμένου προγράμματος, αλλά και να τα ευαισθητοποιήσουν θέτοντας στην επιφάνεια ζητήματα που αφορούν στην ανθρώπινη ύπαρξη και πόσο μακριά είναι κάποιος διατεθειμένος να φτάσει ώστε να σώσει με οποιονδήποτε τρόπο την ζωή εκείνων που υποφέρουν καθημερινά σε αμέτρητες χώρες στον κόσμο μας.

Αφότου συστήθηκαν στο κοινό με τεράστια μετριοφροσύνη,  ξεκίνησαν την παρουσίαση θέτοντας ένα απλό ερώτημα

<< Είμαστε μόνο γιατροί >>;

Για ένα λεπτό επικράτησε απόλυτη σιγή σε μια αίθουσα με πληθώρα μαθητών· ήταν μία ιδιαίτερα <<περίεργη>> στιγμή, καθώς συνειδητοποίησα πόση άγνοια χαρακτηρίζει τον μέσο άνθρωπο σε οτιδήποτε αφορά το ζήτημα της ανθρωπιστικής παρέμβασης. Στην συνέχεια, ακολούθησε ένας βαθυστόχαστος μονόλογος από την πλευρά του ενός ομιλητή για όλα τα χαρακτηριστικά  του έργου που τελούν στο συγκεκριμένο πρόγραμμα. Λέγοντας <<χαρακτηριστικά>> δεν εννοώ τόσο την εξωτερική οργάνωση του, αλλά τον πραγματικό στόχο που θέλουν να πετύχουν … δηλαδή να προσφέρουν φροντίδα και στήριξη σε επείγουσες περιστάσεις.

<<Πίσω από κάθε γιατρό, κρύβεται ένας άνθρωπος που είναι διατεθειμένος να ρισκάρει την δική του ακεραιότητα ώστε να σώσει την ζωή κάποιου άλλου>>: δήλωσαν ομόφωνα οι δύο εκπρόσωποι, θέλοντας να εξηγήσουν στο νεανικό τους κοινό την πραγματική βαρύτητα που κατέχει η αγάπη προς τον συνάνθρωπο.

Μετέπειτα, πρόβαλλαν στον τοίχο της αίθουσας ορισμένες λέξεις. Μία από αυτές ήταν η <<αλληλεγγύη>>. Έσπευσαν να μας ρωτήσουν αν γνωρίζαμε τη σημασία των συγκεκριμένων όρων, και κατά πόσο εκείνοι συνέπιπταν με τον σκοπό του προγράμματος τους. Ύστερα, οι μαθητές είχαν την δυνατότητα να εκφράσουν τις απορίες τους, να αλληλεπιδράσουν μεταξύ τους αλλά και να θέσουν τις απόψεις τους σε οποιαδήποτε δήλωση. Κατά την διάρκεια της συζήτησης τέθηκαν ορισμένα ιδιαίτερα ευαίσθητα ερωτήματα, καθώς ήταν στοχευμένα στην δυσάρεστη όψη του έργου της συγκεκριμένης οργάνωσης.

<<Υπήρξε κάποιο σκηνικό που βιώσατε σε μία αποστολή σας το οποίο σας στιγμάτισε>>;

Αφότου μπορέσαμε να διακρίνουμε την τραυματική εμπειρία που ανακάλεσαν στην μνήμη τους, ο ένας ομιλητής μας εξιστόρησε ορισμένα περιστατικά που βίωσε τα οποία πράγματι κατάφεραν να προκαλέσουν ανατριχίλα σε όλους μας. Συνειδητοποιώντας με πόση ευκολία θα μπορούσαν να είχαν χάσει την ζωή τους κατά την διαμονή τους σε έναν τόπο, καθώς βρίσκονταν σε εμπόλεμη ζώνη, ο καθένας μας αισθάνθηκε το θάρρος αλλά και την αφοσίωση που ξεχωρίζουν ανθρώπους σαν και εκείνους.

Στη συνέχεια φρόντισαν να μας εξηγήσουν και την εξωτερική διαχείριση του προγράμματος, ενημερώνοντας μας πως είναι μία καθαρά ανθρωπιστική και ιατρική οργάνωση, όπου η παροχή βοήθειας τους ασκείται στον οποιοδήποτε ανεξαρτήτως φυλής, θρησκείας, πολιτικών πεποιθήσεων ή φύλου. Είναι υποχρεωμένοι να σέβονται τις δεοντολογικές αρχές του επαγγέλματος τους και να διατηρούν την πλήρη ανεξαρτησία τους.


Έχοντας λοιπόν καταφέρει να κερδίσουν τον σεβασμό και την εκτίμηση όλων μας με το έργο που επιτελούν, το θάρρος αλλά και την αποφασιστικότητα που τους διακρίνει , οι δύο εκπρόσωποι ολοκλήρωσαν την παρουσίαση τους.

Η αλήθεια είναι πως ακόμα και όταν οι μαθητές αποχώρησαν από την αίθουσα, ήταν φανερό το αποτύπωμα που άφησαν σε όλους μας. Δύο απλοί καθημερινοί άνθρωποι, δύο άνθρωποι που δεν πρόκειται ποτέ σου να αντικρίσεις στα εξώφυλλα των περιοδικών, ή σε κάποια πρωινή εκπομπή, ή να λάβουν κάποιο τεράστιο χρηματικό ποσό για τις ζωές που έσωσαν. Οτιδήποτε βίωσαν, ήταν διότι το επέλεξαν. Αποφάσισαν να θυσιάσουν τις διαπροσωπικές τους σχέσεις, να ρισκάρουν την ψυχική αλλά και σωματική τους ασφάλεια, όχι για τη φήμη, ούτε για την κερδοσκοπία, μα μονάχα επειδή θέλησαν να προσφέρουν περίθαλψη σε εκείνους που αδικούνται καθημερινά. 

Για εμάς ήταν απλά ο Χρήστος και η Νίκη. Για κάποιους άλλους.. είναι ο λόγος που βρίσκονται ακόμα στην ζωή.

                                                                                  Μιχαέλα Ιατροπούλου

                                                                                μαθήτρια της Β΄  Λυκείου

Μπορεί επίσης να σας αρέσει...